اصلاً چرا غواص ها دچار دریازدگی می شوند؟ دلیلش این است که در حالی که در دریا چرخ می خورید پاهای شما به مغز شما می گویند که شما در حال راه رفتن بر روی زمین هستید و در نتیجه مغز شما گیج شده و شما دچار دریازدگی می شوید.
این که از تأثیر شرایط دریا در امان بمانیم کار آسانی نیست و تنها تعداد کمی از مسافران دریایی بوده اند که به هیچ وجه با بیماری مواجه نشده باشند. با توجه به آمار مرکزهای کنترل بیماری تقریباً صد درصد مسافران در قایق درجه ای از بیماری دریازدگی را تجربه می کنند، در عین حال هستند افرادی که در طول زندگی شان یک بار هم دچار این مشکل نمی شوند.
اگر از آن دسته افرادی هستید که با این بیماری دست و پنجه نرم می کنید باید بدانید که شما مقصر نیستید و منشاً مشکلات شما ژنتیکی می باشد، البته خوشبختانه لازم نیست دریانوردی را فراموش کنید چرا که این بیماری با مطالعه این نوشته کاملاً قابل کنترل می باشد:
به بالا و اطراف نگاه کن: در مرحله اول مشکل از عدم مطابقت حسی و عصبی شروع می شود. هنگامی که شما روی یک قایق نشسته اید که در حال شناور بودن و چرخش و حرکت در جهات مختلف داخل آب است، بدن شما گوش های داخلی و چشمان شما همگی سیگنال های مختلف و غیر عادی به مغز ارسال می کنند. دست از کامپیوتر و تجهیزات خود بردارید و کمی به افق نگاه کنید که همیشه پایدار است. بینایی شما حرکت و تورم دریا را می بیند و تصویر برای مغز شما قابل درک تر خواهد بود، تا جای ممکن خود را به وسط قایق که تلاطم کمتری در آن ایجاد می شود برسانید.
معده خود را مهار کن: نوشابه بنوشید، نوشابه قند و فسفریک اسید دارد یعنی همان موادی که در امترول یافت می شود (داروی ضد تهوع)
کمی فشار وارد کن: چینی ها در طب سنتی قرن ها از طب سوزنی استفاده می کردند، آن ها در کنار کمر و در نقطه ای که با نام P6 شناخته می شود درمان انجام می دادند که باعث می شود احساس تهوع ناشی از دریازدگی از بین برود .
قرص و دارو: داروهایی مانند Dramamine، Bonine و حتی آنتی هیستامین هایی مانند Benadryl کمک بسیار خوبی برای کنترل کردن دریازدگی می باشند چرا که انتقال حس و سیستمی عصبی را کمی ضعیف می کنند که به زبان ساده تر اجازه نمی دهند اعضای بدن به خوبی بتوانند به مغز و گوش میاینی (که مسئول تعادل است) پیغام ارسال کنند. البته این داروها می توانند باعث سرگیجه و اختلال در تصمیم گیری شوند پس بهتر از قبل از استفاده از آن ها در دریا یک بار آزمایشی امتحانشان کنید. تمام این قرص ها از لحاظ تأثیرگذاری و همچنین اثرات جانبی شبیه هم می باشند اما اگر احساس می کنید یکی از آن ها برای شما بهتر کار می کند از همان استفاده کنید. به طور کل بهتر است از قرص ها برای پیشگیری استفاده شود تا درمان، بعد از این که احساس تهوع پیدا کردید دیگر برای استفاده از قرص ها دیر می باشد، مصرف آن ها را از 12 الی 24 ساعت قبل از رفتن به دریا شروع کنید تا وجود آن ها در بدن شما به سطح مطلوبی برسد.
از باندهای ضد تهوع استفاده کنید: برخی افراد دوست دارند از این باندها استفاده کنند، این ها دستبندهایی هستند که نقطه هایی بر رو آن ها وجود دارد که روی نقاط خاصی از مچ دست قرار می گیرند. البته تأثیر این دستبندها تا به حال از لحاظ علمی اثبات نشده است اما طرفدارانی دارند که روی آن قسم می خورند.
وصله بزنید: Scopolamine دارویی است که فعالیت فیبرهای عصبی را در گوش داخلی شما کاهش می دهد و موفق ترین داروی تجاری در زمینه دریازدگی می باشد، با چسباندن یک وصله کوچک پشت گوش خود یک دوز ثابت از این دارو به شما وارد می شود، فقط به خاطر داشته باشید دستورالعمل ها را به خوبی مطالعه کنید و مراقب عوارض جانبی آن مانند خشک شدن دهان و ضعیف شدن دید باشید.
مطالعه نکنید: تمرکز کردن چشم ها بر روی یک هدف ثابت بیشتر باعث اختلال در گوش میانی می شود.
چشم هایتان را ببندید: شاید بخواهید پایین بروید یا جایی برای استراحت پیدا کنید، در اینصورت حتماً با چشم بسته استراحت کنید تا پیغام بی حرکتی به مغزتان ارسال کنند.
هوشیار و آماده باشید: کوچک ترین اختلالی در سیستم عصبی و مغزی به راحتی باعث گرفتاری شما در دریازدگی می شود. در کنار اینکه در غواصی شما را با خطرهای متعددی مواجه می سازد، پس از مصرف و استعمال هرگونه مواردی که هوشیاری شما را مختل می کنند جداً خودداری کنید.
چیزی بخور: در این مورد نظرهای مختلفی وجود دارد اما بیشتر افراد در حالی که شکمشان کمی پر می باشد احساس بهتری در دریا پیدا می کنند. نان، شیرینی و کیک بهتر از تخم مرغ و گوشت می باشند، قهوه و آب پرتغال اسید دارند و ممکن است معده شما را اذیت کنند. بخورید، اما کم.
آرامش: اضطراب راهی به سوی دریازدگی می باشد، افرادی که از دریا و نوسانات قایق می ترسند یا در مورد غواصی مضطرب هستند بیشتر در خطر دریازدگی هستند.
مراقب علائم باشید: علائم اولیه مانند سرد شدن، سردرد و باد گلوی مکرر نشان دهنده این بیماری هستند.
برنامه ریزی کنید: تمام این تکنیک ها را اگر قبل از اینکه به آن ها نیاز پیدا کنید انجام دهید بهتر نتیجه می گیرید پس همیشه پیشگیری کنید.
من دریازده شدم، حالا چه کار کنم؟
در صورتی که فشار حس می کنید خود را رها کنید: در این صورت به سرعت احساس بهتری پیدا می کنید، طولانی شدن و نگه داشتن اتفاقی که اجتناب ناپذیر است فقط درد را نتیجه دارد.
از سرویس بهداشتی استفاده نکنید: از سطل زباله یا در صورت دسترسی از سطل های مخصوص استفاده کنید یا به سمت لبه قایق یا کشتی بروید. اگر احساس اضطرار کردید از مسئولین سوال کنید، حتما به بهترین جا شما را راهنمایی می کنند. خجالت نکشید، شما اولین نفر نیستید.
بیشتر افراد پس از چند ساعت احساس بهتری پیدا می کنند، بعضی ها یک یا دو ساعت و بعضی ها یک یا دو روز و تقریباً برای هیچکس بیش از سه روز طول نمی کشد.
